เลนส์เปลี่ยนไป...ใจเปลี่ยนแปลง

      “มีอะไรอยากบอกไหม” 

       “ขอเวลาแป๊บนะคะ จี้ทำใจก่อน” ฉันฮึบเก็บความประหม่าของตัวเองไว้ก่อน จะบอกชอบผู้ชายก่อนทั้งที ใจคอไม่ค่อยดีเลยแม๊ แต่ประโยคต่อมาของเขา...

       “พี่รอได้ ปีสองปีก็ยังพอรอได้อยู่ ตั๋วเครื่องบินก็ซื้อไหว จะให้ส่งเรียนก็พร้อม” เฮ้ย ตั๋วเครื่องบิน ส่งเรียนนี่จะเป็นชูการ์แด๊ดดี้ให้ฉันหรอ เขารู้อะไรมา นึกว่าเปิดโอกาสให้บอกความในใจเสียอีก

       “พี่ซัน รู้แล้วหรอ เฮ้ย แต่ทำไมรอได้แค่ปีสองปีอะ” ...คุณชูการ์แด๊ดดี้ 

       "พี่แก่แล้วนะจี้ รีบเรียนจบกลับมาให้พี่กอดทุกวันนะ"

       "โอ้ย เขินคนแก่"

        "แก่กว่าไม่กี่ปีเอง บอกมาตรงๆได้แล้ว พี่อยากฟังจากปากจี้"

       “บอกข่าวดีสำหรับพี่ก่อนแล้วกันเนอะ”

       “จี้ชอบพี่ แต่อยากอยากพูดว่าชอบพี่เหมือนกันมากกว่า” พอฉันพูดจบเขาหลุดหัวเราะแล้วยิ้มให้ฉันพร้อมโยกหัวฉันไปด้วย ฮือ ใครจะอยากบอกชอบผู้ชายก่อนกัน

“อืม พี่เก็บคำว่าเหมือนกันไว้พูดเอง จี้จะได้รู้ว่าพี่คิดเหมือนกันกับจี้” 

“จี้จะได้เชื่อมั่นในความคิด ในการตัดสินใจเลือกทางเดินของตัวเองว่าพี่ก็คิดเหมือนจี้ไงล่ะ” อื้อหือ คำพูดนี่คมปักกลางหัวใจใจน้องจี้คนนี้ที่อยากเป็นแฟนพี่เลย คบกับผู้ใหญ่ก็จะได้พลังแบบนี้หรอเนี่ย ฉันก็เป็นคนเชื่อคนง๊ายง่าย ฉันเชื่อเขา ว่าเขาเชื่อในการเลือกเส้นทางของฉัน ณ ตอนนี้

      “งือ ขอบคุณนะพี่ซัน ขอบคุณที่เชื่อในจี้ แต่เรื่องจี้จะไปเรียนต่อ พี่รู้ได้ไง” ฉันเงยหน้าไปสบตากับเขาด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยคำขอบคุณ ขอบคุณที่เชื่อมั่นในตัวฉัน ขอบคุณที่หัวใจเราตรงกัน 

“พี่มีเราอยู่ในสายตาเสมอ” เสียงทุ้มที่อ่อนโยนนั่น สายตาที่เชื่อมั่นแบบหวานๆนั่น

“…” ตาย ตาย ต๊าย ช็อตนี้หัวใจจี้จะวาย 

“พี่เป็นสต็อกเกอร์หรอ จี้กลัวนะ” ฉันเย้าเขากลับ ไม่ได้ๆ ฉันจะถูกรุกอย่างเดียวไม่ได้

“จี้ พี่หมายความตามที่พูดจริงๆนะ”

“แบบไหนล่ะ จี้อยากรู้สิ่งที่ชัดเจนตามเจตนารมณ์ของพี่ ไม่อยากตีความเกินตัวอักษรที่พูดมานะพี่ธัน”

“โอ้ย หมั่นเขี้ยว” เขาว่าพร้อมกับเอามือมาแนบแก้มฉันแล้วบีบเบาๆ

“ฮือ” ฉันทำปากยู่ใส่เขา อย่างเขินๆและรอฟัง

  “เราขึ้นบันไดความสัมพันธ์ไปด้วยกันนะครับ พี่รอเราเรียนจบกลับมาได้ จะให้ช่วยติวให้ก็พร้อม มีฟังก์ชั่นช่วยคลายเครียด สินค้าฟีเจอร์ดีขนาดนี้ซื้อเถอะนะครับ”

“แต่งค่ะ แต่งเลย สินสอดเท่าไหร่บอกมาเดี๋ยวจี้ไปขอแม่พี่เลย” โอ้ย เขิน ฮือออ ไม่รู้ว่าสองแขนของฉันอยู่นอกเหนือการควบคุมไปโอบคอเขาไว้ตอนไหน พอรู้สึกตัวก็รีบมุดหน้าเข้าหาอกเขา ไถหน้าไปมาตามอกแกร่งอย่างพยายามกดความเขินอายนี้ไว้ แอบสำรวจความแน่นของสินค้าเล็กๆน้อยๆ เป็นการขายตรงให้ลูกค้าที่น่าซื้อที่สุดเลย!

ขอบคุณทุกท่านที่หลงเข้าเยี่ยมชมผลงานนะค้า เยิ้ปๆ - earlymorning (still working)